Język Turbo Pascal jest bardzo popularnym językiem
programowania, przeznaczonym dla szrokiego kręgu odbiorców.
Język Turbo Pascal, wbrew pozorom, nie jest wcale taki trudny do opanowania, można się go stosunkowo szybko nauczyć.
Początkowe założenia Pascal'a mają szczególne znaczenie dla
początkujących użytkowników, ponieważ narzuca on
logiczną i dobrze zorganizowaną strukturę programu.
Do pisania programów w Pascal'u wystarczy edytor tekstów.
Można użyć np. wbudowane edytory w programach
Norton Commander czy Dos Navigator. Najlepiej jednak użyć
edytor z wewnętrznym kompilatorem np. firmy Borland.
Kompilator, jest to program który przekształci nasz
program źródłowy do postaci bezpośrednio zrozumiałej
przez procesor.
Języki Programowania.
W pamięci program jest zapisany jako Kod Maszynowy, czyli instrukcje dla konkretnego procesora. Są one pamiętane jako liczby w systemie zero jedynkowym.
Powstał więc Asembler - język pierwszej generacji.
Jego rozkazy odpowiadają bezpośrednio instrukcjom procesora,
jednak zapisywane są w bardziej zrozumiałej formie.
Druga generacja to języki nie mające już tak
bliskiego związku z procesorem, ale nadal podobnie jak
asembler stanowiące jeden ciąg instrukcji. Są to tak zwane
języki interpretowane. Przykładem takiego języka może być
ogólnie znany Basic. Jedna instrukcja języka drugiej
generacji, może być tłumaczona na kilka, kilkadziesiąt
a czasem więcej instrukcji procesora.
Języki kolejnej generacji, np. Pascal, rozwijają koncepcję programowania o możliwość podzielenia programu na moduły wykonujące różne operacje wchodzące w jego skład. Każda taka część stanowi pod pewnym względem zamkniętą całość i jej "wnętrze" nie jest dostępne. Wykorzystanie jej
polega na przekazaniu parametrów (i ewentualnym odebraniu wyniku). Typowymi modułami są funkcje i procedury.
Następną generację języków programowania tworzą tak zwane
języki obiektowe, np. Delphi, Visual Basic.
Historia języka Pascal.
Język programowania Pascal powstał w 1971 roku, kiedy to Niklaus Wirth, profesor informatyki Politechniki w Zurychu, opublikował pierwszy artykuł o nim ("The programming language Pascal"). Upowszechnienie Pascala
nastapiło po 1973r, w którym Wirth, opierajac się na
poprawionym artykule, wydał wraz z Kathlen Jensen
pierwszy podręcznik tego języka ("Pascal, User Manual and
Report"). W zamierzeniu Wirtha Pascal miał służyć przede
wszystkim do nauki programowania strukturalnego, tj.
programowania dużych systemów tzw. "z góry - na dół",
czyli określania dużych elementów poprzez elementy
niższego rzędu, aż do końcowych elementow programowych
realizujących określone funkcje.
Wraz z powstaniem i rozwojem techniki mikrokomputerowej
pojawiły się liczne wersje jezyka Pascal przeznaczone
specjalnie dla mikrokomputerów. Ze względu na powszechne
dziś wykorzystanie do celów profesjonalnych
mikrokomputerów klasy PC, zgodnych ze standardem
opracownym przez amerykańska firme IBM (International
Business Machines), narodziły się też wersje jezyka
Pascal dla tych właśnie komputerów. Światowy prymat
należy tu do tzw. Turbo Pascal'a, wprowadzonego na rynek
w 1983 roku przez amerykańska firmę Inprise (dawniej
Borland International).
Stałe wzbogacanie i doskonalenie jezyka Turbo Pascal
prze firme Inprise doprowadziły do powstania pod koniec
1992 roku wersji 7.0, która pojawila sie na rynku w
postaci dwu pakietów: Borland Pascal 7.0 i Turbo Pascal 7.0. Pakiety te zawieraja m.in. zintergrowane,
interakcyjne systemy programowania, które składaja się z
kompilatorów języka, złączonych z nimi ekranowych,
wielookienkowych edytorów tekstów i wbudowanych w
systemy programów lokalizacji i usuwania usterek (ang.
debugger) oraz przeglądania powiązanych elementów
programów (ang. browser).